ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΜΑΝΟΣ
Η Αυτοκράτειρα Ελισσάβετ
Εκδόσεις Γαλήνη, Αθήνα 1962
Πρόλογος του Maurice Barrès (μτφ. Παύλος Νιρβάνας).
189 σ.
Ωραία ιδιωτική βιβλιοδεσία με δέρμα στη ράχη
Το 1891 ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος αναγορεύεται διδάκτωρ της Φιλοσοφίας και δέχεται την πρόταση των Ανακτόρων της Αυστρίας να διδάξει την ελληνική γλώσσα στην Αυτοκράτειρα Ελισάβετ, γνωστή με το υποκοριστικό «Σίσσυ». Μαγεύεται από τη «μελαγχολική αυτοκράτειρα». Γίνεται αφοσιωμένος ακόλουθός της, τη συνοδεύει μάλιστα στο ταξίδι της
στην Κέρκυρα το 1892, τη χρονιά που ολοκληρώνεται το «Αχίλλειον», το παλάτι-ησυχαστήριό της στο νησί.
Λίγο μετά τη δολοφονία της Ελισάβετ το 1898, αποφασίζει να της αφιερώσει το Tagebücher (Φύλλα ημερολογίου), μια λυρική μυθιστορηματική βιογραφία
της, η οποία όμως προξενεί την έντονη δυσαρέσκεια των Ανακτόρων και γίνεται η αιτία να εγκαταλείψει,
ως ανεπιθύμητος, τη Βιέννη.
Το 1908, το έργο κυκλοφορεί στα ελληνικά, με τον τίτλο Το βιβλίο της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ.
Χάρη στο πολυμεταφρασμένο
αυτό βιβλίο, ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος γίνεται ο πρώτος Έλληνας συγγραφέας με ευρωπαϊκή εκδοτική επιτυχία, αλλά και προπομπός του ελληνικού αφηγηματικού μοντερνισμού του 20ού αιώνα.